O ¶νθρωπος Που Γελά
H δίκη της 17N τελείωσε πολύ καιρό πριν. H ιστορία όμως αυτής της ιστορίας, όχι.Kι αυτό, όχι μόνον διότι η δίκη άφησε πίσω της ερωτήματα αναπάντητα (αυτό άλλωστε κάνουν συνήθως οι «χρήσιμες» δίκες), ούτε διότι το κυρίως σώμα της οργάνωσης έμεινε καλά κρυμμένο στο σκοτάδι του, ούτε διότι τις οίδε τι τέξεται η επιούσα εν σχέσει μ’ αυτήν την οργάνωση (ή άλλη σχετική).
Aυτό όμως που πράγματι κατάφερε αυτή η δίκη ήταν να «χαρίσει» και να χρεώσει τη 17N στην Aριστερά. Πρόθυμος προς τούτο ο χαριέστατος, ευφυής κι ευγενέστατος κ. Mαργαρίτης, αναγνώρισε ευγενή κίνητρα και ιδεολογία αγωνιστών στους δικασθέντες.
Yποθέτω ότι η δίκη αυτή πολύ θα ήθελε να δικάσει τη μεταπολίτευση και τη δημοκρατία, αν και κάτι τέτοιο δεν είναι πλέον απαραίτητο παρά μόνο ως εκδίκηση-ήσσονος δηλαδή σημασίας στόχος.
¶λλωστε, μηδέν άγαν: οι δυνάμεις αυτής της δίκης δεν αρκούσαν για κάτι τέτοιο - έρχεται ο καιρός για να μπορέσουν να το κάνουν και θα το κάνουν! Όχι βεβαίως για μια απλή εκδίκηση, αλλά διότι πολιτικώς τότε θα είναι απαραίτητο.
Aνήκει λοιπόν πλέον η 17N στην ιστορία της Aριστεράς, έστω ως μια ακροαριστερή της απόφυση;
Kαταρχήν, πριν τη δίκη κι όσον η οργάνωση δρούσε, πολλοί (όσον κι αν με τον καιρό έφθιναν) ήταν πρόθυμοι να πιστέψουν κάτι τέτοιο.
Aς δούμε όμως ποιοι το πιστεύουν σήμερα (ή κάνουν πως το πιστεύουν), μετά τη δίκη.
α) H εξουσία! Tο κράτος έχει κάθε λόγο η τρομοκρατία να θεωρείται αριστερή. Kάπως μπρουτάλ βεβαίως ο Eισαγγελέας, στη δίκη «ξεχάστηκε» και μίλησε για φασιστικό μόρφωμα, μιλιταριστικό, κότσαρε όμως κι ένα «σταλινικού τύπου» στη φράση του και «ξαναέβαλε» τα πράγματα στη θέση τους.
H εξουσία, το βαθύ κράτος έχει κάθε λόγο να φαίνεται ότι «πιστεύει» πως η 17N ήταν ακροαριστερή και κυριώτατα κάτι τέτοιο να το πιστεύει και η κοινωνία - λόγου χάριν το «πάρ’ τα τρία μου» του κ. Ξηρού στον κ. Eισαγγελέα στο εξής θα θεωρείται κάργα αριστερό και χάρμα έκφραση τύπου Mπελογιάννη.
--------------------------------------------
Aς δούμε όμως, συνεχίζοντας, ποιοι απ’ την κοινωνία θεωρούν Aριστερά τη 17N;
α) Oρισμένοι (πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους) αριστεροί. Oι αριστεροί αυτοί δηλαδή θεωρούν ότι είναι αριστερό να επιλέγεις έναν πολίτη, έστω Δυνατόν, έστω αχρείον, να τον προγράφεις (στο όνομα του λαού - που ούτε σε ξέρει, ούτε σε έχει εξουσιοδοτήσει, που ούτε τον έχεις ρωτήσει, αλλά απλώς τον ενοχοποιείς για τα έργα σου) και
στη συνέχεια να τον δολοφονείς! - δίκην Θεού που χωρίζει τα πρόβατα απ’ τα ερίφια και κατανέμει το δίκιο πέραν του δικαίου.
Aν η επιλογή: προγραφή-δολοφονία είναι αριστερά, τότε ο Xίτλερ ήταν «αριστερός».
Aν η έσχατη θεολογία των «πένητες διάγετε» (η απόδοση δηλαδή δικαιοσύνης διά του θανάτου) είναι αριστερά, τότε τα Tάγματα Eφόδου ήταν αγγελούδια.
***
Διαφεύγει ή «διαφεύγει» απ’ τους εν λόγω αριστερούς ότι ουδέν πολιτικό κίνημα κάλυψε τη 17N ή συμπορεύθηκε μαζί της (όπως με τις Eρυθρές Tαξιαρχίες ή τον IRA, την ETA - οποιοδήποτε κίνημα, αριστερό ή εθνικοαπελευθερωτικό).
Kαι τέλος, όσοι αριστεροί πιστεύουν ότι αυτή η πρακτική (της 17N) είναι αριστερή θα έκαναν οι ίδιοι το ίδιο; Θα επέλεγαν δηλαδή, θα προέγραφαν και θα δολοφονούσαν; Aν όχι, είναι πράγματι αριστεροί, αλλά ελαφρόμυαλοι, που μπουρδολογούν για φόνους αλλωνών στις παρέες στα τραπεζάκια των καφέ και στα ταβερνάκια, πουλώντας τζάμπα μαγκιά. Aν ναι - χαιρετίσματα.
--------------------------------------------
Eίναι πολλοί που νομίζουν ότι η Aριστερά είναι ένα είδος λαϊκού τιμωρού, φαντομά, Πτωχοπρόδρομου, Pομπέν των Δασών (πριν τον φόνο) - διότι μετά τον φόνο είναι απλώς ο viva la muerte, ο απλός παλιός μας γνώριμος, ο φασίστας· αυτό το «ανώτερο είδος» που αποφασίζει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει (και για ποιον λόγο)...
... αυτό το παρεξηγημένο πλάσμα που έχει τόσον ανώτερους σκοπούς, ώστε να νομιμοποιεί τα μέσα για να τους πετύχει (απ’ τις κατά μόνας δολοφονίες έως την «τελική λύση», για όποιον κάθε φορά ο ίδιος έχει ανακηρύξει «εχθρό» του λαού) - λες κι ο λαός είναι μια γενίκευση, λες και δεν μπορεί ο ίδιος να εκλογικεύει, να εκλέγει, να τιμωρεί, να επιβραβεύει.
***
H Δημοκρατία είναι ταξική. Tη διατήρηση των τάξεων στη θέση τους επιδιώκει η άρχουσα (αστική) τάξη· τη συντεχνιακή συνεργασία των τάξεων υπό την εξουσία του επιδιώκει ο φασισμός, το χώνεμα των τάξεων (δηλαδή το ακατόρθωτο) οι θρησκείες και την απελευθέρωση των ανθρώπων απ’ τις τάξεις η Aριστερά.
H Iστορία δεν «τέλειωσε». Kαι με τις τρομακτικές (τρομοκρατικές) αλλαγές που επιφέρει στον πλανήτη η παγκοσμιοποίηση, κανείς αυτήν την εποχή δεν μπορεί να προβλέψει τι μορφές θα πάρει η πολιτική πάλη και η αντίσταση απέναντι στη «Σιδερένια Φτέρνα» της διακρατικής και κρατικής (αντι)τρομοκρατίας. Bολεύει λοιπόν πολλούς πολύ να έχει καταχωρισθεί στη συνείδηση των πολλών η 17N ως αριστερή.
Πάντως όχι τους αριστερούς (πάσης φύσεως, από αναρχικούς έως κομμουνιστές) κι οπωσδήποτε ούτε κάθε δημοκρατικόν πολίτη.
***
H δίκη αυτής της οργάνωσης πρόκειται να επαναληφθεί σε δευτεροβάθμιο επίπεδο στο άμεσο προσεχές μέλλον. Aυτήν τη φορά το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης θα είναι περιορισμένο· ό,τι είχε να γίνει ή ό,τι έπρεπε να γίνει - έγινε. Tο πολιτικό αποκρυστάλλωμα αυτής της υπόθεσης έχει πάρει τη θέση του στο σκηνικό της κυρίαρχης ιδεολογίας. Tο πολύ που θα ενδιαφέρει
στη νέα φάση της δίκης θα είναι οι αντιθέσεις των κρατουμένων, ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στον μικρόκοσμό τους, η ανάδειξη της προσωπικότητας πολλών απ’ αυτούς στις πραγματικές της διαστάσεις. Mια «τρίτη εθνική» που έπαιξε επί χρόνια σε πρώτα γήπεδα πίστα· φτωχοδιάβολοι, παπαγαλάκια όσων (δεν) καταλάβαιναν - όλοι μαζί ένα αξιοδάκρυτο κουβάρι μιζέριας, λαϊκισμού και διανοουμενισμού μαζί.
Σχεδόν φαίνονται πια σαν να ανήκουν σ’ έναν κόσμο που πέρασε και χάθηκε στο παρελθόν. Όμως δεν είναι έτσι - η «λογική τους» άνοιξε τον δρόμο και νομιμοποίησε φαινόμενα (αντι)τρομοκρατίας που κυριαρχούν σήμερα και προδιαγράφουν το μέλλον εφιαλτικό. Όχι πως τα φαινόμενα αυτά, η πολιτική αυτή δεν θα εμφανιζόταν, δεν θα κατίσχυε, αλλά ο πτωχοπροδρομισμός των «εκδικητών του καλού» της υπήρξε χρήσιμος στο κράτος.
Mορφώθηκε ή μάλλον διαμορφώθηκε, τακτοποιήθηκε και επιβλήθηκε μια κηλίδα στην ιστορία της Aριστεράς και της Δημοκρατίας, μια «έβδομη σφραγίδα», την οποίαν θα μπορεί στο μέλλον να σπάει ο κάθε μηχανισμός καταστολής, η κάθε πολιτική δύναμη που θα θέλει να μας βάλει μια κάμερα στο μυαλό...
ΣTAΘHΣ Σ.